Πολλές φορές, το μοτίβο των free games που ακολουθεί η Sony κάθε μήνα με το PS Plus, είναι μαζί με έναν μεγάλο αλλά παλιό τίτλο να πλασάρει και ένα νεότερο indy εγχείρημα.

Αυτό δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες αφενός να τσιμπήσουν δωρεάν μία τιτλάρα που δεν είχαν την ευκαιρία/οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν όταν κυκλοφόρησε, αφετέρου να βουτήξουν στα νερά του indy gaming, που πολύ συχνά έχει να προσφέρει εξαιρετικά δείγματα γραφής.

Το Concrete Genie, λοιπόν, που είναι ένα από τα δύο free games του Φεβρουαρίου για PS4, δεν είναι ένα από αυτά τα δείγματα.

Ανεκμετάλλευτες δυνατότητες

Γενικά, είμαι πάντα προκατειλημμένος υπέρ οποιουδήποτε παιχνιδιού έχει στηθεί πάνω σε Unreal Engine, γιατί ποτέ δεν με απογοήτευσε. Έτσι και τώρα, το Concrete Genie ατμοσφαιρικά και σχεδιαστικά είναι Ε-ΞΑΙ-ΡΕ-ΤΙ-ΚΟ. Οι παίδες του PixelOpus, του στούντιο που το εξέλιξε, πέτυχαν bullseye σε ό,τι έχει να κάνει με ατμόσφαιρα, γραφικά και φωτογραφία, ισορροπώντας εξαιρετικά ανάμεσα σε ρεαλισμό και φαντασία. Έχουν πρότερη πείρα πάνω σε τέτοιες δημιουργίες, καθώς πρόκειται για το στούντιο-πείραμα της Sony που χάρισε στην gaming κοινότητα το εξαιρετικό Entwined.

Η συνταγή, όμως, που ακολουθήθηκε εδώ πέρα, προσωπικά τουλάχιστον θεωρώ ότι δεν πέτυχε. Για να είμαι σαφής, το Concrete Genie δεν είναι ένα “κακό” game, αλλά απέχει παρασάγγας από το να αποτελέσει ένα “καλό” game, και αυτό επειδή θέλει να είναι ταυτόχρονα ένα drawing game και ένα adventure game, και δεν τα φέρνει εις πέρας σε κανένα από τα δύο μέτωπα. Το ίδιο το drawing mechanic είναι ατσούμπαλο και δεν σου δίνει την εντύπωση ότι “δημιουργείς”, ενώ το platforming πήδα-σκύψε-κρεμάσου-λύσε παζλ δημοτικού, μαζί με ένα τζίνι-συνοδοιπόρο που δεν ήθελες, αλά Mimir από το God of War, είναι εκτός του γενικότερου κλίματος, καθώς δεν πρόκειται για open-world παιχνίδι και η ελευθερία κινήσεών σου είναι περιορισμένη.
By default, η ζωγραφική γίνεται με το motion detection του χειριστηρίου, ευτυχώς όμως -και προς τιμήν τους- οι devs σου δίνουν την επιλογή να το απενεργοποιήσεις και να χρησιμοποιείς κανονικά τα joysticks, κάτι που όσο πιο γρήγορα κάνετε, τόσο το καλύτερο για τον ψυχισμό σας. Yuck.

Πρόκειται για μικρής διάρκειας παιχνίδι (περίπου 1 ώρα με διαλείμματα), με στόρι σχετικά απλό που κινείται σε ασφαλείς -έως κλισέ- διαδρομές. Ένας μικρός αρτίστας που τρώει bullying επειδή ζωγραφίζει αλλά τελικά η καλλιτεχνική του φλέβα είναι που σώζει την πόλη από το Κακό. Στη μέση της διαδρομής, μάλιστα, υπάρχει ένα γενναίο plot twist και… γίνονται πραγματάκια τέλος πάντων, όμως ούτε αυτό μπόρεσε να μου γεμίσει τις μπαταρίες για να τελειώσω το Concrete Genie με χαμόγελο και όχι με μία ημιμόνιμη “meh” έκφραση, σκεπτόμενος πόσα περισσότερα θα μπορούσε να μου προσφέρει το συγκεκριμένο.

Long story short, το Concrete Genie είναι σαν παστίτσιο χωρίς αλάτι: φαίνεται λαχταριστό, έχει γεύση παστίτσιου, αλλά από την πρώτη μέχρι την τελευταία μπουκιά σκέφτεσαι πόσο καλύτερο θα μπορούσε να ήταν.