Ένα trailer εντυπωσιακό και πολλά υποσχόμενο. Ένα gameplay demo που κόβει την ανάσα. Απίστευτα τοπία, εξαιρετικά γραφικά, ακατάπαυστη δράση, όλα συμβάλλουν στο hype, που ξεπερνά τις προσδοκίες.
Και μετά, αντί για απογείωση (launch), έρχεται η προσγείωση. Ανώμαλη. Γεμάτη glitches. Γεμάτη crashes, κλειστούς servers και errors. Γεμάτη από ένα περιβάλλον που δεν θυμίζει σχεδόν σε τίποτα το trailer, γεμάτη από gameplay που δεν θυμίζει σχεδόν σε τίποτα το demo. Και τέλος έρχεται η ανακοίνωση της εταιρείας: “Το ξέρουμε ότι υπάρχουν θέματα. Σας ευχαριστούμε για το support, we’re on it!”.

Την παραπάνω παράγραφο, όσες φορές και να τη διαβάσει κάποιος, δεν γίνεται να διακρίνει σε ποιο από τα δύο BR της νέας γενιάς αναφέρεται: Στο COD: Warzone, ή στο Battlefield 2042?
Κι αυτό γιατί, στην προσπάθειά τους να ξεχωρίσουν από τον ανταγωνισμό, EA και Activision έπεσαν και οι δύο στον λάκκο των κακών επιλογών. Και μαζί τους συμπαρέσυραν τις DICE και Raven Software αντίστοιχα.

Battle of the… bugs

Χρειάστηκαν δύο περίπου χρόνια εξέλιξης ώστε το Warzone να ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις του φανατικού του κοινού, αλλά και της εποχής. Και χρειάστηκαν μόλις λίγες ώρες, μετά το launch του νέου Pacific Caldera χάρτη, για να γυρίσουμε -σχεδόν- στο day 1. Η Raven παρέλαβε καμένη γη και έφτασε το game σε τέτοιο επίπεδο ώστε να γεμίσει cheaters, που εκμεταλλεύονταν το πιο αδύνατο σημείο του franchise, την απουσία ενός ικανού και αποτελεσματικού anti-cheat. Αυτό δυσαρέστησε πολλούς, και έδωσε το έναυσμα στην ΕΑ να “σπρώξει” έναν πιθανό challenger του Warzone, βασιζόμενη στην DICE και στο νέο Battlefield 2042.
Ένα trailer που κύριο σημείο του έχει το LoopZook, είναι ένα trailer που έχει ως μοναδικό σκοπό να φανατίσει, να hypάρει, να πάρει κόσμο από το Warzone και να τους δείξει ποιο είναι το next best thing. Μαζί με τα απίστευτα -κυριολεκτικά- γραφικά, προσπάθησε να δώσει στο κοινό κάτι που δεν έχουν ξαναδεί.

Και πράγματι, κανείς δεν είχε ξαναδεί ένα hovercraft να σουλατσάρει στο πλάι ενός ουρανοξύστη, I’ll give you that. Λίγο η πίεση από την ΕΑ, λίγο το βάρος του τίτλου, λίγο το πόσα χρόνια είχε να βγει ένα αξιόλογο Battlefield, φαίνεται πως η DICE λύγισε. Και αυτό το λύγισμα αποτέλεσε μία νέα ευκαιρία για το δίδυμο Activision-Raven, ευκαιρία την οποία με συνοπτικές διαδικασίες πέταξαν στα σκουπίδια και έδωσαν στον κόσμο την Caldera, ένα map με ξεπλυμένα χρώματα, με όλα σχεδόν τα classic bugs του COD παρόντα, με γραφικά που… βαριούνται να φορτώσουν και που “σκοτώνουν” παλαιότερα PC και κονσόλες προηγούμενης γενιάς. Οι Dev Error κωδικοί πλέον είναι περισσότεροι και από τους Γρηγόρηδες στο κέντρο της Αθήνας, τις πρώτες δύο ημέρες κάθε 4 δευτερόλεπτα αναγκαζόσουν να κλείνεις το παράθυρο του loadout σου που πεταγόταν στα μούτρα σου χωρίς να τους το έχει ζητήσει κανείς, ενώ πολλοί gamers βρέθηκαν μπλεγμένοι στην αέναη λούπα του updating/scanning στον launcher της Activision.

Some are more equal than others

Υπάρχει όμως και μία ειδοποιός διαφορά στο όλο πανηγύρι, που δείχνει και προς τα πού αναπόφευκτα θα γείρει η πλάστιγγα στο τέλος. Από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του, το Battlefield 2042 χτυπήθηκε από όλους: Και από τους νεοεισερχόμενους στο genre, και από τους επί σειρά ετών ακολούθων του franchise. Χτυπήθηκε δικαίως μεν, αλλά και αλύπητα δε.

Στην αντίπερα όχθη βρέθηκε το Warzone. Για κάποιον λόγο, τα εξίσου ενοχλητικά bugs του αντιμετωπίστηκαν ως “έλα μωρέ, σε καμιά βδομάδα θα έχει φτιάξει”. Και αυτό δείχνει ότι η Raven, παρά το κράξιμο που έχει φάει κατά καιρούς, έχει κερδίσει και την εμπιστοσύνη μιας μερίδας των fans, σε αντίθεση με την DICE, που ενώ ακολούθησε την ίδια ακριβώς οδό, του launch first fix later, θα χρειαστεί ένα θαύμα για να επαναφέρει το όνομα του Battlefield στις παλιές του δόξες.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε πολύ λίγο καιρό από τώρα και τα δύο Battle Royales θα είναι playable, διασκεδαστικά και άρτια. Όμως, προς το παρόν τουλάχιστον, τα σκήπτρα του genre παραμένουν στο Warzone.